SA AKING PAGTALIKOD | Hugot | ONE WORD - Paalam At Mga Mura Na Pabaon Ko

Naalala ko lang nung unang gabing ika’y magpakilala

Animo ay kay bait, mabubulaklak na salitang binitawan sa ilalim ng mga tala

Ang imahe mong ipinakita – mabait, lugmok, malungkot madalas ay nayayamot

Ako ay iyong yinaya ang sabi ay tutulungan mo akong lumimot

Ayaw noong una hindi dahil sa walang tiwala

Ito ay marahil sa hindi pa rin pagkalimot sa isang pagkawala

Lahat ay tutol, sa iyo ay may ayaw

Ako'y kinutya, sa bago kong kanta at sayaw

Unti-unti ika’y pinatuloy sa pintong nakakandado

Ipinangakong hihilumin ang puso kong baldado

Bigla bigla na wala man lang pasabi na habang tayo ay nakalutang

Mapapait na rebelasyon at  sikreto sa akin ay gumulantang

Ayaw maniwala noong una

Ang reyalidad ni hindi ko pinuna

Siguro dahil para sa akin ikaw ay isang anghel

Ilusyon na aking itinitik sa isang pirasong papel

Ngayon ang mga bagay lahat ay luminaw

Mga kasinungalingan mong binitawan aking tinatanaw

Ako ay nalulungkot hindi dahil sa pag-ibig na nawala

Kung hindi dahil sa sinira mong tiwala

Itinuring kang kaibigan, sayo ay umasa

Sa kasagsagan ng kasiyahan ikaw ay nagpakasasa

Hindi ako isang yosi na iyong hihithitin

Sa mga gabing maginaw at pakiramdam mo ikaw ay bitin

Hindi ako alak na sagot sa iyong depresyon

At sa mga panahon na kulang ka sa atensiyon

Hindi ako bola na pwede mong laruin, paikutin

Na kapag nabitawan ay bigla mo na  lamang susuyuin

Hindi ako isang sapatos pangdagdag sa iyong koleksyon

Isusuot at iyayabang sa harap ng mga kaibigan kapag may diskusyon

Ako ay may pakiramdam, may konsensiya at pasensiyang sagad

Marunong magmahal, umunawa at magpatawad

Gusto ko na ituring mo akong unan

Na iyong yayakapin, hahagkan kahit na amoy tulo laway

Isipin mo na ako ay hangin

Humahalik, dumadampi sa iyong katawang lupa

Isipin mo na ako ay isang napakagandang panaginip

Habang ikaw ay ituturing kong bangungot sa isang maghapong idlip

Isipin mo na ako ang unang liwanag sa pagmulat ng iyong mga mata sa umaga

Habang ikaw ay isang napakakapal na ulap na tumataklob sa aking kalangitan

Iniisip ko kung ano ang aking nagawa

Upang lokohin, sirain ng isang tulad mong walang awa

O baka ika’y sadyang halimaw o multo

Nagpapaalala sa akin na malupit ang mundo hanggang sa ako’y matuto

Masyado ng mahaba ang naisulat tungkol sa iyo

At sa iyong panlolokong ako’y tila binayo

Ako’y muling magsusulat, magtitiwala at di matatakot magmahal

Habang ikaw ay patuloy na malulugmok sa panandalian na saya at pagal

Masyado na talagang napahaba itong tula

Na parati ay aking bala

Wala siguro itong katapusan, parang ayaw bumigay

Dahil ang mga titik, letra at salita ay may sariling buhay

Sa iyong pag-alis at sa aking pagtalikod

Walang babalikan, ni lumingon o bigkasin iyong pangalan ay hindi gagawin

Marahil ito ay malupit , pwede mong isipin

Ngunit ikaw ay sakim, iyong pinatunayan

Last linya ko na to, pagbigyan mo na aking pakiusap

Hindi ko kasi nasabi noong huli tayong nag-usap
Huling hirit ko na to
Huwag ka na sana umulit

Putang ina mo, pak yu ka,  tarantado ka, ulol, gago, pakshet, tite!
Hindi ka na nga kagwapuhan
Basura pa  pagkatao mo